Interpretatio Graeca

Interpretatio Graeca isch e Bigriff us de Religioforschig. Er isch noch em Uusdrugg Interpretatio Romana bildet, wo de römisch Schriftsteller Tacitus i de Germania bruucht, woner di germanische Alcis mit de Dioskure vergliicht.

Scho i de Bronzezitt isch de Bruuch entstande, i Wörterliste Götternäme wie gwönlichi Wörter z öbersetze. S ältiste Zügnis bi de Grieche sind d Historie vom Herodot, wo d Religioone vo merere Völker bischribe wered, wi die vo de Ägypter, Araber, Babylonier oder Skythe. Debii isches nöd immer offesichtlich, wege wa zwai Gotthaite mitenand vergliche wore sind. Da cha ahand vo de Funktion, vom Attribut oder Aigeschafte aber au ahand vo de Role wone Gotthait i Mythe ininnt oder well de Kult und d Ritual vo zwai Gotthaite sich starch ggliche hend. Die Gliichige sind nöd kanonisch greglet gsii und onöd konsequent, de Mithras het so chöne mit Apollon aber au mit Helios öbersetzt were chöne. Mengisch isch onöd bikannt, weli iihaimisch Gotthait mitem griechische Name gmaint isch.

D Interpretatio het nonöd bidüttet, as di baide Gotthaite as identisch bitrachtet wore sind. Woll aber isches nodisno zu Aagliichige choo bis zonere Verschmelzig, wa bsundrigs i de Röömische Religio passiert isch. Trotzdem hend sich alti iihaimischi Züüg ghalte, wi bim Mars oder anderne Gotthaite.